torebka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. torebkabce; lm D. torebkabek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedmiot ze skóry lub innego tworzywa, zwykle z uchwytem lub paskiem często ozdobny, służący kobietom do noszenia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
torebka — ż III, CMs. torebkabce; lm D. torebkabek 1. «mała torba opakowanie; także jej zawartość» Torebka papierowa. Torebka z celofanu. Torebka cukierków, orzeszków. 2. «przedmiot, zwykle w kształcie małej walizeczki, teczki, koperty, ozdobnie wykończony … Słownik języka polskiego
saszetka — ż III, CMs. saszetkatce; lm D. saszetkatek 1. «mała torebka z przegródkami służąca do przechowywania pończoch lub chusteczek do nosa» 2. przestarz. «torebka lub poduszeczka wypełniona pachnącymi substancjami lub naperfumowana, wkładana między… … Słownik języka polskiego
Боровяцкие говоры польского языка — … Википедия
bąk — m III, DB. a, N. bąkkiem; lm M. i 1. pot. «trzmiel lub inny owad wydający w locie charakterystyczne buczenie» Bąki buczą grubym basem, zbierają pyłki z kwiatów. ◊ Opić się czymś jak bąk «napić się czegoś w dużej ilości» ◊ Zbijać bąki «spędzać… … Słownik języka polskiego
celofan — m IV, D. u, Ms. celofannie, blm «cienka przezroczysta folia, trudno przepuszczająca wilgoć, otrzymywana z wiskozy z dodatkiem gliceryny, stosowana głównie do opakowań» Książka, kwiaty, cukierki w celofanie. Torebka z celofanu. ‹cel(uloza) + gr.› … Słownik języka polskiego
ciemnobeżowy — «beżowy o ciemnym odcieniu» Ciemnobeżowa torebka … Słownik języka polskiego
giemzowy — przym. od giemza (zwykle w zn. 1) Pantofle, torebka z giemzowej skóry. Giemzowy portfel … Słownik języka polskiego
jajnikowy — przym. od jajnik Torebka jajnikowa … Słownik języka polskiego
jaszczur — m IV, Ms. jaszczururze; lm M. y 1. D. u, B.=M. «skóra cielęca, kozia lub owcza z licem groszkowanym, używana do wyrobu galanterii kaletniczej; szagryn» Torebka z jaszczuru. 2. DB. a pot. «wymarły gad z ery mezozoicznej» Przedpotopowy jaszczur. ∆… … Słownik języka polskiego
kaletka — ż III, CMs. kaletkatce; lm D. kaletkatek 1. zdr. od kaleta Kaletka na drobne pieniądze. 2. zwykle w lm «rodzaj szerokich zębów, będących zakończeniem dolnego brzegu gorsetu noszonego przez kobiety wiejskie» ∆ anat. Kaletka jajnikowa «zagłębienie… … Słownik języka polskiego
